دستگاه EEG چیست؟
کاربرد دستگاه eeg : دستگاه EEG دستگاهی است که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت میکند. این حاوی الکترودهایی است که میتوانند فعالیت مغز را زمانی که روی پوست سر سوژه قرار می گیرند، تشخیص دهند. الکترودها الگوهای امواج مغز را ضبط می کنند و دستگاه EEG دادهها را به یک کامپیوتر یا سرور ابری ارسال میکند.
EEG مخفف الکتروانسفالوگرافی، کاربرد دستگاه eeg در درمان، روشی غیرتهاجمی برای نظارت بر سیگنالهای الکتریکی مغز است. اکثر این دستگاه ها حاوی الکترود، تقویت کننده، فیلتر و مبدل آنالوگ به دیجیتال هستند. دستگاه EEG بیسیم حاوی باتری است، در حالی که دستگاه EEG سیمی مستقیماً به رایانه متصل میشود.
کاربرد دستگاه eeg در پزشکی
از آنجایی که دستگاه EEG فعالیت مغز را در زمان واقعی ثبت میکند، این تکنیک میتواند در تشخیص برخی بیماریهای عصبی مفید باشد.
صرع
به طور خاص، پزشکان مدتهاست که از دستگاه EEG برای ارزیابی موارد مشکوک به صرع و سایر اختلالات تشنج استفاده میکنند. آزمایشهای تشخیصی ممکن است شامل نمایش چراغهای چشمکزن باشد که میتواند باعث تشنج در افراد مبتلا به صرع حساس به نور شود. علاوه بر تشخیص و طبقه بندی انواع تشنج، کاربرد دستگاه نوار مغز ممکن است برای نظارت بر بیماران بین دورههای صرع، یا برای پیشبینی و کنترل تشنج استفاده شود.
خوابیدن
تشخیص اختلالات خواب یکی دیگر از کاربردهای عمده دستگاه EEG است. هر مرحله از خواب با ظهور الگوهای امواج مغزی خاصی مشخص میشود که امواج دلتا نشان دهنده عمیقترین خواب هستند. با ارزیابی نتایج آزمایش دستگاه EEG، محققان میتوانند کیفیت خواب را تعیین کرده و اختلالات مربوطه را تشخیص دهند. در حالی که تشخیص خواب و تشنج رایج ترین کاربردهای بالینی دستگاه EEG هستند، به هیچ وجه تنها کاربرد آن نیستند. محققان اکنون در حال بررسی پتانسیل EEG برای تکمیل تشخیص برخی بیماری های روانپزشکی مانند ADHD هستند.
ADHD
پزشکان معمولاً ADHD را مانند سایر اختلالات روانپزشکی از طریق مصاحبه بالینی تشخیص میدهند. این فرآیند ممکن است با یک مطالعه EEG تکمیل شود، اگرچه بهترین نشانگر زیستی برای تشخیص، همچنان موضوع بحث است. در اینجا، باید توجه داشت که الکتروانسفالوگرافی به تنهایی نمی تواند ADHD را تشخیص دهد. و چنین آزمایشاتی باید همیشه با ارزیابی جامعتری همراه باشند. در آینده، کاربرد دستگاه eeg ممکن است برای کمک به تشخیص سایر اختلالات، از جمله افسردگی، بیماری آلزایمر، و اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار گیرد – اگرچه کار در این زمینه در حال حاضر آزمایشی است.
اگر توصیه های پزشکی برای انجام این نوع ارزیابی دریافت میکنید، باید توصیههای پزشک خود در مورد نحوه آماده شدن برای تست EEG را دنبال کنید. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود که موهای خود را قبل از مراجعه بشویید، زیرا محصولات حالت دهنده میتوانند در ضبط پوست سر اختلال ایجاد کنند.
EEG و کاربردهای تحقیقاتی
دستگاه EEG علاوه بر پتانسیل تشخیصی، ارزش تحقیقاتی فوقالعادهای دارد. در واقع، این فناوری، برای نزدیک به یک قرن، برای کشف عملکرد مغز، مورد استفاده بوده است و در جنبههای مختلف روانشناسی و علوم اعصاب به کار گرفته شدهاست. به عنوان مثال، روانشناسان شناختی اغلب از دستگاه EEG برای بررسی همبستگیهای عصبی عملکردهای شناختی اساسی مانند احساسات، زبان، توجه و یادگیری استفاده میکنند. به همین ترتیب، برخی از روانشناسان اجتماعی از نتایج دستگاه EEG برای تکمیل تجزیه و تحلیل رفتار گروهی و شناخت اجتماعی استفاده میکنند.
محققان به طور فزاینده ای به دنبال دستگاه EEG هستند، نه تنها، برای تشخیص اختلالات، بلکه برای بازگرداندن عملکرد طبیعی در افرادی که از فلج یا بیماریهای عصبی رنج میبرند یا برای تقویت تواناییهای موجود انسانی استفاده میکنند.
این را میتوان از طریق آنچه به عنوان رابط مغز و کامپیوتر یا BCI شناخته میشود، که سیگنال های الکتریکی مغز را به عمل تبدیل میکند، انجام داد. EEG BCI ارتباط مستقیمی بین مغز و نوعی دستگاه خارجی مانند رایانه یا بازوی روباتیک ایجاد میکند و سطوح جدیدی از کنترل را به کاربران فلج میدهد.
علاوه بر این، حرکت قابل توجهی در زمینه BCI های تفریحی وجود دارد که به کاربران سالم اجازه میدهد تا تنها با استفاده از فکر، صفحه کامپیوتر را کنترل کنند. (Vasiljevic 2020)
کاربرد دستگاه eeg برای مصرف کنندگان
از لحاظ تاریخی، تکنیکهای اسکن مغز پیچیده و هزینهبر بوده است، بنابراین استفاده از آن را محدود به یک آزمایشگاه تحقیقاتی میکند. در مقابل، جدیدترین دستگاههای EEG قابل حمل و نسبتاً ارزان هستند. ویژگیهایی که به دانشمندان اجازه میدهد از این فناوری در محیطهای طبیعی و متنوعتر استفاده کنند (Mavros 2016). این ویژگیها همچنین استفاده از الکتروانسفالوگرافی را فراتر از محیطهای دانشگاهی، مانند تحقیقات بازار یا برنامههای آموزشی تسهیل میکنند (Amin 2020، Poulsen 2017).